In de nacht van zaterdag op zondag overleed Sonja, de dochter van een vroegere hoofdman, na een moedig gedragen ziekbed aan de gevolgen van kanker. We werden wakker van het rouwbeklag en wisten dat Sonja overleden was. De volgende ochtend kwam één van de oudsten het ons ook vertellen, met de mededeling dat hij niet wist of er wel een kerkdienst gehouden zou worden. Die is er inderdaad niet geweest. Bijna alle mannen waren bezig met het open kappen van de begraafplaats en het delven van een grafkelder. In de stromende regen zijn ze de hele dag bezig geweest om alles in orde te maken. De vrouwen en naaste familieleden huilden bij de dode, die in een deken gewikkeld in haar hangmat lag. Maandag ochtend hoorden we ze ook nog timmeren aan een dak dat boven het graf geplaatst werd. In de loop van de ochtend landde een vliegtuig en daar kwam de kist uit die in Paramaribo besteld was. Het lichaam werd met hangmat en al er zorgvuldig in gelegd.

In de loop van de middag volgde de begrafenis. Een afscheidsdienst in de kerk kent men hier niet. Vanuit huis liep men naar de begraafplaats, waar de kist in de kelder werd neergelaten. Bij de kist werden een aantal tassen met persoonlijke eigendommen geplaatst. Daarna ging er een houten plaat overheen. Op die plaat kwam een zeil. Op het zeil werd een ijzeren raamwerk geplaatst en dat werd volgestort met cement. Ook hier zien we dat de gebruiken rondom begraven met de tijd meegaan.

Omdat hier nog steeds geen Corona besmettingen zijn, hebben we het risico genomen om mee te gaan met de begrafenis. Marco heeft troost mogen bieden vanuit de bijbel en dat blijft voor ons bijzonder. Je bent toch een buitenstaander, maar zij betrekken ons erbij. Daarna hebben we meteen gedoucht en onze kleren in de was gedaan, want anderhalve meter afstand houden was niet mogelijk.

Onverwacht kregen we Victor Rosier, filmmaker van EO Metterdaad, aan de lijn. Of we mee wilden werken aan een bedank-uitzending van onze projecten in 2018. Natuurlijk! En zo hadden we een interview ‘op gepaste afstand’. Erg leuk om straks te mogen vertellen wat er hier gebeurd is. Zodra we de uitzenddatum weten, zullen we die doorgeven.

Op onze manier hebben we meegedaan met koningsdag: een creatieve tompouce bij de koffie en een Hollandse middagmaaltijd: worteltjes met aardappelpuree en gehakt én een custardpudding met oranjemarmelade toe.

Afgelopen vrijdag kreeg Marco een lumineus idee terwijl hij de trap opliep. Onder ons huis, net onder het plafond liggen sinds eind 2018 een aantal planken opgeslagen. Als we die planken nu eens zouden gebruiken om onze buitendouche tot een badkamer om te toveren. Zo gezegd, zo gedaan. Balken, planken, pluggen en schroeven, alles was aanwezig. Wat een zegen!

Zaterdag heeft Marco een lekkere klus-dag gehad en aan het einde van de dag konden we in onze badkamer douchen. We wilden wel blijven genieten van het uitzicht, dus daarom heeft hij het niet tot bovenaan dicht getimmerd.

Sinds een week ligt de telefoonmast van Telesur eruit en dat betekent niet meer even bellen met Nederland en ook geen zoom- en teams-meetingen meer, want het internet van Digicel is niet snel genoeg om dat aan te kunnen. Gelukkig kunnen we zo nu en dan wel e-mails binnenhalen en versturen, WhatsApp berichten lezen en af en toe het nieuws. Het is op sommige momenten wel even slikken, wat ben je snel gewend aan alle mogelijkheden die je hebt. Op zulke momenten merk je dat de stad wel ver weg is want een onderhoudsploeg van Telesur is niet zomaar hier. We hebben nog wel internet en we zijn bereikbaar, dus we tellen opnieuw onze zegeningen.