Opeens kwam er een gelegenheid om met iemand mee te varen naar Maripasoula.

De afgelopen weken stond het dorp bol van de voorbereidende activiteiten. Op elke lege plek staat nu wel een logeerhut. Sommige al voorzien van een plastic dak. Ook naast ons huis is, op ons verzoek, zo’n tijdelijke hut geplaatst. Daar kunnen zeker 8 tot 10 mensen hun hangmat onder kwijt.  Je kapt een aantal bomen om en zet de zo verkregen palen en balken zo in elkaar dat het geheel stevig genoeg is om een aantal hangmatten te kunnen dragen. Tegen de tijd van de conferentie komt er een flink stuk stevig (landbouw)plastic overheen. Dan liggen de mensen droog (mocht er een buitje vallen) en in elk geval in de schaduw tijdens de middagrust. ‘Onze’ hut kostte 8 man een hele dag werk.

Het wordt straks waarschijnlijk wel iets van ‘grillen in de rimboe’. Het is nu erg warm en hartstikke droog. Voor de indianen ideaal om van het onkruid af te komen. Wij houden soms ons hart vast wanneer de volgende berm in de fik gestoken wordt. We hebben naast ons huis (aan de andere kant) nog steeds de geimproviseerde hangar staan van BlueWing, met daaronder (ook onder zo’n stuk – zij het heel veel groter plastic), het vliegtuig dat wordt gerepareerd nadat het vorig jaar hier was gecrashed tijdens de landing.

Vanwege dat vliegtuig wordt onze kant van de landingsbaan gelukkig ontzien. Het zou wat zijn wanneer het vliegtuig, nu het bijna klaar is om weer in de lucht te gaan, in de brand op een geheel andere wijze op zou stijgen… Daardoor hebben wij nu minder gevaar om onder de rook en omgeven door vuur opeens middenin een zwarte aslaag te komen wonen.

De mensen zijn het zo gewend om op de kostgronden het onkruid met vuur te bestrijden dat ze het net zo gewoon vinden om het hele dorp (het gras dan) letterlijk plat te branden. Dan maak je gewoon goed gebruik van de droge tijd…

Laatst hebben we zo’n brand zelf maar geblust toen het vuur over de landingsbaan onze kant op kroop. We denken dan ook vast vooruit aan de vele keren landen en weer opstijgen voor en na de conferentie. Dat zal dan  het een en ander aan stof (lees as) doen opwaaien. Met alle droogte ook niet zo’n prettig vooruitzicht.

Onze eigen voorbereidingen voor de conferentie en de bijbelschool vlak daarna liggen mooi op schema. We zijn blij dat we hebben besloten eerst naar Lawa te komen. Daar plukken we nu de vruchten van.

De komende week is de laatste week van voorbereiden. Daarna komen de eerste gasten op het dorp en zullen we de hele dag wel handen schudden en gesprekken voeren. Op Lawa wonen zo’n 100 mensen. Men verwacht ruim 1000 gasten voor de conferentie. Dat wordt dus erg gezellig!

In elk geval heeft de kerk een aantal nieuwe banken gekregen.

Een hartelijke groet vanuit Lawa

Marco en Marjolein