We zullen al ons voedsel zelf mee moeten brengen wanneer we naar de dorpen gaan. Een voorraad aan eten voor plm. 4 maanden. Daarna zijn we plm. 6 maanden weg, dus alles moet op. In de dorpen is te weinig voedsel om van mee te kunnen eten. Dan zouden wij de mensen daar tekort doen.Voor Kawemhakan bestaat nog een mogelijkheid om voorraden via de rivier te laten brengen. Dat kan alleen in de regentijd, wanneer de rivier hoog genoeg is om een zwaar beladen boot over de stroomversnellingen stroomopwaarts te kunnen brengen. Voor Apetina is dit vrijwel uitgesloten. De Tapanahony rivier heeft zulke grote stroomversnellingen dat het eigenlijk niet te doen is om een boot met lading stroomopwaarts te laten gaan. Dat betekent dat we ons voedsel door de lucht mee moeten nemen. Dat is duur. Dat geldt ook voor ‘goede raad’, maar dat leverde ons wel op dat we via het internet  een droogapparaat hebben gevonden waarmee we zelf voedsel kunnen indrogen. Dat neemt het vocht voor 80 % weg en daarmee voor een groot deel het gewicht. Voordeel is ook dat we daarmee voedsel langer kunnen bewaren. We denken er over om het gedroogde voedsel luchtdicht in te sealen. Dat bevordert de houdbaarheid. De praktijk zal ons leren of we hiermee echt voordeliger uit zullen zijn. We denken dat deze investering zinvol is. We gaan in Paramaribo op zoek naar iemand die ons voedsel in wil kopen en drogen. Anders zijn we bij ons verblijf van 3 weken in de stad alleen maar met ons eten van de daarop volgende vier maanden bezig…