Donderdag 1 februari vlogen we terug naar de stad. Een weekje eerder dan de planning, maar een vulling in een kies van Marjolein gooide roet in het eten. Gelukkig konden we 2 februari al bij de tandarts terecht en kon er een nieuwe vulling aangebracht worden. Voor de Wajana die we erover spraken, was de oplossing heel helder: de kies zou getrokken moeten worden. Dit laat weer zien dat de mensen diep in het binnenland alleen naar de tandarts gaan, als de tand of kies niet meer te redden is. Als er al een tandarts is, anders trekt de GZA (gezondheidsassistent) van de kliniek de verrotte tand of kies. Jullie begrijpen dat Marjolein extra dankbaar is voor een goede tandarts in Paramaribo.

De weken in Lawa waren weer gevuld met allerlei evenementen. We konden bij Anneke meegenieten van het jeugdwerk: de Bijbelstudie in de kerk op woensdagavond en de spelletjesavond op vrijdagavond. Heel leuk om dit mee te kunnen maken!

Met de oudsten hebben we weer een aantal vergaderingen bij ons gehad. We zijn dankbaar voor de ontwikkelingen die we van hen horen. We hebben hen gevraagd om na te denken over de toekomst van hun uitreiken naar de First Nations in Canada. Weer zo’n planningsvraag waar zij over het algemeen niet mee bezig zijn. We zijn benieuwd of we later dit jaar een antwoord van ze krijgen.

Tijdens een inspectieronde rondom het huis ontdekte Marco dat één van de palen waarop de zonnepanelen rusten verrot was. Gelukkig hadden we nog een lange plank op voorraad liggen en die hebben we er samen op gezet. Dan ben je weer blij dat je jaren geleden geïnvesteerd hebt in een goede ladder. Daar hadden we weer mooi profijt van.

De vergadering van oudsten uit alle dorpen langs de Lawa rivier was een goede ontmoeting. Tot het moment dat we de oudsten naar de kerk zagen lopen, hadden we geen idee hoe laat de vergadering zou beginnen. Aangezien we tegenover de kerk wonen is dat geen probleem, we zien ze wel komen. Het schema voor de vergaderingen en de vieringen van de christelijke feestdagen is weer ingevuld. Verder gaat men in drie dorpen verder bouwen aan het kerkgebouw. Mooi om te zien dat ze daar samen voor sparen en ook samen aan bouwen.

De komende vergadering van 17 februari a.s. staan er een aantal forse onderwerpen op de agenda: hoe werken we aan de onderlinge eenheid van de verschillende gemeenten. We begrijpen dat er tussen een aantal oudsten en het bestuur spanning is en verschil van inzicht over de structuur van de verschillende gemeenten. Daarnaast staat de ontwikkeling van het jeugdwerk op het programma. Ook dit is best een ‘spannend’ onderwerp omdat jeugdwerk een nieuwe loot aan de gemeenteboom is. De Wajana kenden geen jeugd, je was kind en daarna was je getrouwd. Met (vervolg) onderwijs kwam ook in dit aspect de wijde wereld binnen doordat jongeren langer naar school gaan, nog niet willen trouwen en nadenken over onderwerpen waar hun ouders nooit aan gedacht hebben. Nu moeten de oudsten van de gemeenten samen nadenken hoe jeugdwerk er in hun cultuur uit gaat zien en wie daarin door de jeugdwerker in getraind willen worden.

Begin deze week konden we de vertaling van het laatste interview van de Wajana, opgenomen door de videograaf van World Team in augustus 2022, naar hem sturen. We hebben de afgelopen weken samen met de Wajana aan de tekst van de interviews gewerkt, dat was nog een hele kluif. Soms moesten we een aantal keer luisteren wat er precies gezegd werd. Nu wachten we op het eindresultaat. Uiteraard zijn we daar allemaal benieuwd naar.