De afgelopen week hebben we vertegenwoordigers van de president op bezoek gehad in Apetina. Het dorp heeft een petitie aangeboden met daarin hun wensenpakket voor de komende jaren om Apetina tot verdere ontwikkeling te brengen.

We hebben een aantal bevlogen mensen ontmoet die graag willen helpen, maar er zijn in Suriname 53 dorpen a la Apetina. De indianen zijn de kleinste bevolkingsgroep, dus hoeveel aandacht en geld er uiteindelijk naar de indianen zal gaan zal de tijd ons leren.

Vanaf vorige week zaterdag was de diesel voor de dorpsgenerator op. Wat zijn we dan blij met onze zonne energie! We hebben zelfs brood gebakken in de broodbakmachine op onze accu’s. Dat ging heel goed. De zon scheen overvloedig, dus we konden weer oplaadstation voor mobieltjes zijn voor het hele dorp. Donderdag was er weer diesel. Hoeveel vaten er nu zijn, dus hoe lang de dorpsgenerator draait, weten we niet. Merken we vanzelf.

Afgelopen woensdag hebben we de filmavond gewoon door laten gaan. We hebben onze kleine generator in de kruiwagen gezet en naar de kerk gereden. Daar alles opgetuigd en met onze generator stroom gemaakt zodat we de film over het leven van Jacob konden vertonen. Dan zijn we blij met ons vat benzine, zodat we dit door kunnen laten gaan.

Deze week geven we drie avonden training over het omgaan met de Concordantie. Roy heeft daar in Maart jl les over gegeven, maar we merken dat de mensen hier het nog moeilijk vinden. Met behulp van de door Marco gemaakte DVD’s geven we de training dus nog een keer.

Verder hopen we in Augustus nog een bijbelschool module over de Galatenbrief te behandelen. Ook dit materiaal is door Roy onderwezen in Lawa en door Marco op DVD gezet.
Zo kunnen we de leiders toch alvast trainen, en dat met onze beperkte kennis van het Wajana.

Zouden jullie met ons mee willen bidden dat de trainingen tot zegen mogen zijn voor de leiders, en voor anderen, hier op het dorp?

Met ons gaat het heel goed. De plekjes op Marjoleins neus en onderarmen zijn goed genezen. Daar zijn we heel dankbaar voor. Verder merken we dat we beetje bij beetje vooruitgang boeken in de taal en dat is hoopgevend.