Met grote dankbaarheid kijken we terug op het bijna afgelopen jaar.
We hebben bijzondere mensen ontmoet, wonen op prachtige plekken in Suriname. We mogen met de Wajana lief en leed delen en we komen steeds verder in onze kennis van de taal en de cultuur.

Sinds vorig jaar de Wajana Concordantie werd gepresenteerd merken we dat daar nog maar weinig gebruik van wordt gemaakt. Ons is gebleken dat er een grote bottleneck ligt in het feit dat de mensen niet kunnen omgaan met het zoeken van woorden die op alfabethische volgorde zijn gepubliceerd.

Dat komt doordat de Wajana meer sprekers dan lezers en schrijvers zijn. We hebben nu bedacht dat het goed is om elke maandagmiddag met de oudsten bij elkaar te komen en een uur te oefenen met de concordantie. Eerste les is het leren van het Wajana alfabeth.

 

Toen we in Apetina kwamen hoorden we dat, vanwege de lange droge periode, geen pepers meer aan de struiken hingen. Alle planten waren verdord. Toen iemand voor een paar dagen naar de stad ging hebben we geld meegegeven om zoveel mogelijk pepers in te slaan en mee terug te nemen. In totaal hebben we 10 kilo pepers kunnen verdelen onder de mensen.

Marjolein werkt hard aan het vertalen van de kinderbijbel. Samen met An, die goed Nederlands spreekt, vertalen ze de tekst in het Wajana. In Nederland is een fonds beschikbaar om deze kinderbijbel straks in het Wajana te drukken.

Afgelopen zondagmiddag na de dienst zijn 2 kano’s met jagers vertrokken om voor de kerstmaaltijd te zorgen. Ze hopen de 24e weer terug te zijn met hun buit.

De komende dagen komen de schoolgaande jongeren uit Paramaribo naar Apetina voor de kerstvakantie. Het heeft weer heel wat voeten in de aarde gehad om dit te regelen. We zijn erg blij met de school in Apetina. Maar elk jaar, wanneer weer nieuwe leerlingen verder kunnen naar vervolgonderwijs in de stad, groeit de zorg om het aantal kinderen dat daar verder leert en woont in een internaat. Deze internaten sluiten elke twee weken of een keer per maand een weekeind hun deur. Dan moeten ze ergens gaan logeren terwijl ze geen familie in de stad hebben. We gaan binnenkort om tafel met een aantal kerken in de stad om gastgezinnen te werven voor ‘onze’ Wajana kinderen.

Kerstfeest is een feest van en voor het hele dorp. De vrouwen zijn vorige week al begonnen met het maken van kasiri. Zondagmorgen werd er in de kerk weer gewaarschuwd voor het drinken van te veel kasiri. Men wil het feest graag een echt feest houden, maar na een paar pannetjes van deze casavedrank verdwijnen alle goede voornemens vaak als sneeuw voor de zon.

Kerstochtend wordt iedereen rond 5 uur wakker gezongen. Via de megafoon wordt omgeroepen dat het groot feest is omdat Jezus is geboren en dat iedereen zich klaar moet maken om naar de kerk te komen. Na de kerkdienst gaan we allemaal naar de tukusipan waar we met elkaar de maaltijd nuttigen. Wij horen er ook helemaal bij en dat blijven we bijzonder vinden.

We wensen jullie gezegende kerstdagen en een goed, gelukkig en gezond 2015.