De sfeer in het dorp is echt verbeterd. Na ons eerste gesprek met de leiders hebben we elke maandag een volgende bijeenkomst gehouden. Telkens was er weer een goede reden om de daarop volgende week opnieuw bijeen te komen. Regelmatig vergaderen is hier totaal niet bekend. Maar als er een goede reden is om elkaar te ontmoeten wordt daar zelfs eventueel nog dezelfde dag gehoor aan gegeven.

Vorig jaar mochten we zo een impuls geven aan het kinderwerk binnen de gemeente. De nieuwe kinderwerkers doen elke zondag nog steeds enthousiast mee. Nu hebben we aandacht gevraagd voor de ruim honderd jongeren in het dorp (tussen de 13 en 25 jaar) waar vanuit de kerk geen specifieke aandacht aan wordt besteed. Naderhand hoorden we dat er vroeger wel sprake is geweest van jeugdwerk, maar dat dit in de loop der jaren is verwaterd en uiteindelijk gestopt. Nu hebben we alvast twee teams van vier mannen en vrouwen die voor de jongeren aan de slag willen gaan. Wij hopen dit de komende weken te kunnen begeleiden en een zodanige start mee te geven dat het ook na ons vertrek zal blijven bestaan. Belangrijk hierbij is dat er over een aantal weken veel jongeren uit de stad naar het dorp gaan komen in verband met de grote vakantie. Dan is het helemaal van belang dat er in het dorp iets voor hen te doen zal zijn. Plan is nu op woensdagavond en zaterdagavond een bijeenkomst met de jeugd te houden. Woensdag meer zang en muziek en zaterdag ruimte voor bijbelstudie en gebed.

Directe aanleiding vormde een volgende zelfmoordpoging van een van de jongeren in het dorp. Terwijl iedereen opnieuw geschokt was door het gebeurde hebben we de oudsten bemoedigd om de gemeente bijeen te roepen om twee avonden na elkaar voor hem te komen bidden. Ook zijn we met de oudsten naar de kliniek gegaan om met hem te bidden. We ervaren het als een wonder van God dat hij niet is overleden, niet voor behandeling naar de stad gevlogen hoefde te worden en inmiddels weer op de been is en verder aan kan sterken. Juist dit vormde voor de gemeente en haar leiders een keerpunt om hun positie in te nemen en zich niet door de gang der dingen neer te laten drukken.

Marco heeft aangeboden om met de jongeman in gesprek te gaan en zo ook geestelijke hulp te bieden. De leiders zijn vrijwel niet bekend met iets als pastorale hulp in de vorm van geregelde gesprekken.

Een grote praktische klus was om de bijbelkamer die we vorig jaar hebben laten bouwen vleermuis-proof te maken. Alles moest eruit, de hele boel moest flink worden geschrobd en daarna hebben we alle gaten en kieren dichtgetimmerd met blokjes hout en grote openingen afgedekt met gaas zodat er geen vleermuis meer in zou kunnen kruipen. Daarna alles weer netjes op de plank en klaar was de klus. drie hele dagen zwoegen leverde in elk geval op dat tot op heden nog geen vleermuis een gaatje heeft gevonden om weer terug te kruipen tussen de dozen met bijbels. Nadeel is nu wel dat een aantal vleermuizen op gezette tijden hun uitwerpselen in de kerk droppen. Een deel van het probleem is gewoon verplaatst.

Eind september volgt een (dit keer) grote bijbelconferentie in Tepoe. Veel mensen willen graag naar de conferentie maar weinigen denken van te voren na over hoe dat dan zou moeten. Onlangs kwamen twee diakenen met de vraag of wij een drum benzine zouden willen sponsoren voor de buitenboord motoren. Daarmee zouden we kunnen helpen om een aantal mensen via de rivier naar Tepoe te laten gaan. Onze vraag was hoeveel benzine hebben we nodig voor de reis (heen en terug) voor 1 boot met bv 10 personen. Dat zou zo’n 300 liter zijn. Ons vat is 200 dus veel te weinig en wanneer veel mensen willen gaan een druppel op een gloeiende plaat (en dat is erg gevaarlijk met benzine… 🙂  ). Inmiddels hebben we een MAF vlucht gepland om 3 vaten in te vliegen die we beschikbaar stellen voor de reis naar de conferentie a 10 SRD per liter. Daarmee sponsoren wij een deel van de kosten, maar wat nog belangrijker is, financieren wij de aanschaf en het vervoer voor, zodat veel mensen die zelf krap bij kas zitten toch tegen een redelijk tarief mee naar de conferentie kunnen gaan. De komende weken gaan de leiders bij de mensen langs om te vragen wie mee wil gaan en van te voren hun ‘ticket’ voor de bootreis af te rekenen. We zijn benieuwd of de toeloop zo groot wordt dat we een tweede vliegtuig met brandstof moeten gaan bestellen…

Hartelijke groeten,

Marco en Marjolein