Wat kan er veel gebeuren in een week of vier.

We hebben de MAF gevraagd om twee leiders echtparen uit de gemeente van Lawa naar Apetina te vliegen. Die zijn begin augustus aangekomen en gelijk aan de slag gegaan. Elke dag een dagopening in de kerk en elke middag training van de leiders.

We hebben genoten om te zien dat indianen nu indianen onderwijzen. Dat is het doel van ons werk en hier zien we nu de eerste vruchten. Niet dat wij het krediet ervan op ons konto schrijven. We zien God aan het werk in de levens van de mensen met wie we op mogen trekken. Onze bijdrage is naar ons idee bescheiden. Dat we er zijn maakt uit en hoe we soms hier dan daar een zetje geven in de (naar ons idee) goede richting, helpt een beetje mee.

Het maakt zeker uit dat we er steeds weer zijn. Dat is op zichzelf een bemoediging. ‘Mensen kijken naar ons om’. ‘We staan er niet alleen voor’.

 

Na een week training aan de leiders hebben we in de kerk met iedereen die wilde komen het Gemeente Document uitgelegd. De bedoeling is dat ook in Apetina de kerk officieel wordt geregistreerd bij de overheid. Dat is voor de mensen helemaal nieuw. Waar is dat voor? Wat hebben wij daar aan? Het mooie was weer dat de leiders uit Lawa de mensen in Apetina uitleg kwamen geven over het belang van deze stap. Wanneer zij dit vertellen is het niet langer iets uit de stad of van nog verder weg. Dit valt samen met een ontwikkeling in alle indiaanse dorpen waarbij de leiders zich teweer gaan stellen tegen de milieu vervuiling door goudwinning in hun leefgebied. Dit proces wordt ondersteund door het Wereld Natuur Fonds en Conservation International. Nu zien we een proces van bewustwording en versterking van de indiaanse kaders op alle fronten tegelijk.

Marjolein is met een aantal mensen druk geweest om een document te vertalen in het Wajana waarmee de mensen getraind zullen worden om depressie of teleurstelling vroegtijdig te ontdekken en hulp te kunnen verlenen aan de betrokkene. Dit is opgezet door de Medische Zending om preventief te kunnen werken en het aantal zelfmoorden terug te kunnen dringen.

Marco heeft elke week een ontmoeting met Anam, van wie de zelfmoord poging gelukkig niet is geslaagd. Dit werkt nu als voorbeeld voor jonge leiders om met jeugd in gesprek te komen. Marco bemoedigt hen om kleine groepen te vormen die elkaar regelmatig opzoeken om samen na te denken over de dingen van het leven aan de hand van bijbelstudie. Een buurvrouw vroeg Marjolein of ze ook met haar bijbelstudie wilde houden.

Afgelopen zondag in de kerk beleden meer dan 20 mensen hun schuld en gaven ze aan dat ze hun leven weer op het rechte pad willen houden. Dat was al feest. Daarna werden de muzikanten en zangeressen naar voren geroepen en werd een zegen gevraagd voor hun taak. Daarna werd met twee echtparen gebeden voor hun nieuwe taak als oudsten en diakenen. En daarna kwamen 9 dopelingen naar voren die vertelden dat ze graag bij Gods gezin willen horen. Zij werden na de dienst in de rivier gedoopt.

Wij zijn dankbare mensen en we voelen ons zeer bevoorrecht dat we van dichtbij mee mogen maken hoe God mensen raakt en dicht bij Hemzelf brengt.

We kijken er naar uit om begin oktober weer naar Nederland te komen en alles wat we hier beleven persoonlijk te kunnen vertellen

Hartelijke groeten,

Marco en Marjolein