Na een rustige vlucht landden we 1 december weer in Suriname. Wat hebben we genoten van onze tijd in Nederland, maar wat hebben we ook weer zin om hier weer aan de slag te gaan.

De weken in Paramaribo zijn gevuld geweest met bezoekjes aan dochter en zoon, vrienden, dokter en overheidsinstanties. Daarnaast zijn we weer volop aan het netwerken geweest.

Bij Elsbeth en Rafaël hebben we genoten van hun nieuwe huis. We hebben de handen uit de mouwen mogen steken want met een zwangere buik van 7 maanden mag Elsbeth niet veel meer klussen.

Juli jl. hadden we bij bureau vreemdelingenzaken gevraagd of we in december al onze aanvraag voor verlenging van onze verblijfsvergunning in mochten dienen…. Nee, was het korte antwoord, drie maanden van tevoren, dus in januari 2016. Twee december staan wij weer voor het loket om een afspraak te maken voor het indienen van onze stukken. Tot onze verbazing kunnen we pas 29 januari een afspraak maken. We leggen uit dat we dan in het binnenland zijn… Nu hebben we een afspraak staan op 29 februari.

Afgelopen maandag zijn we weer in Lawa geland, met ruim 300 kilo bagage. Heerlijk om weer hier te zijn. Na bijna een half jaar was ons huis wel aan een grote schoonmaak toe. In de droge tijd wordt het droge gras gebrand en het roet lag overal in huis. Een aantal beginnende bijennesten hebben we ook meteen verwijderd.

De basisschool kinderen hebben al vakantie en in de loop van volgende week komen de tieners richting hun dorpen.

Ook hier zijn de voorbereidingen voor Kerst in volle gang. ’s Avonds wordt er door de vrouwen geoefend in muziek en dans voor de kerstviering. Zaterdag as. gaan de jagers op pad om voor de kerst terug te zijn met hun buit. De kinderwerkers willen er ook voor de kinderen een feestweekend van maken. Daarvoor zullen we in de komende dagen afstemmen hoe wij daarin kunnen bijdragen.

De eerste 3 vaten benzine zijn al besteld zodat de teams in januari 2016 weer uit kunnen reiken naar de mensen in de dorpen stroomop – en stroomafwaarts. We horen mooie verhalen van mensen die gedoopt zijn en nu met een ‘howoime wane’, een licht hart, ipv een zwaar hart, mogen leven.

De kleine regentijd is, na een lange periode van droogte, begonnen. We zien het waterpeil hier met de dag stijgen en dit betekent dat de kano’s weer zwaarder beladen over de rivier kunnen.

Er zijn hier nog geen bepalingen over het afsteken van vuurwerk. We horen hier de rotjes al weergalmen tussen de heuvels.