De week met Diana, Jeroen en Timo in Apetina is, achteraf gezien, de meest rustige van hun bezoek geweest. We hebben dagelijks uitgebreid genoten van onze ‘badkuip’ in de rivier. Heerlijk om ook Timo te zien genieten. Het was heel fijn om hen mee te mogen nemen in ons leven in de Jungle.

Toen we daar aan kwamen hoorden we dat een groep van zo’n 25 mensen naar de Apalai in Brazilië waren gegaan om daar een Bijbel conferentie bij te wonen. Een reis met de kano tot je niet meer verder kunt varen. Dan te voet door het bos naar de volgende rivier met al je bezittingen in je hand en op je rug. Dan weer in een kano van mensen die je ophalen en naar de conferentie brengen. We zijn benieuwd of ze al terug zijn als wij weer naar Apetina gevlogen zijn.

Maandag 31 oktober vlogen we door naar Lawa. Daar hebben we met elkaar de opbouw naar de conferentie mee kunnen maken. Het bouwen van de afdaken van zeil. De mannen die terugkwamen van de jacht. We zijn onder de indruk van hoe de nieuwe kerk en nu bij staat. Het gebouw is twee keer zo groot geworden. Samen met een goed opgeleid technisch team uit de Franse dorpen hebben Marco en Jeroen geholpen om de kerk van nieuwe verlichting te voorzien. Wat een organisatie om in een dorp waar 100 mensen wonen, nu meer dan 1000 mensen onderdak te bieden! Elke dag kwamen er meer mensen op het dorp. Voor ons vaak een feest van herkenning om bekenden uit andere dorpen uit de MAF vliegtuigen te zien stappen. De crew van de MAF sliep onder een afdak naast ons huis.niet alleen het dorp werd voller, maar ook ons huis. We begonnen maandag met z’n zevenen en daar kwamen donderdag 3 en vrijdag 7 personen bij. Het was een gezellige boel met elkaar.
De conferentie zelf was een groot feest! Wat heeft iedereen zijn of haar best gedaan. Elk dorp kwam met een aantal nieuwe liederen. Mensen zagen er prachtig (uitgedost) uit. Mooie boodschappen uit Gods Woord en heerlijke maaltijden door liefdevolle handen bereid. We hebben genoten! vooral van het feit dat er zoveel jongeren in de diensten waren. Er waren ruim 200 kinderen iedere morgen in de kinderdienst. Dat Gods Woord gekoesterd mag worden!

Maandag 7 november zijn we terug gevlogen naar Paramaribo. We hebben hier weer een ‘normaal’ ritme proberen te vinden. De slaapjes van Timo gingen in de slaapkamer met airco een stuk beter dan in het binnenland. Vanaf woensdagavond begon voor ons de tweede conferentie. Deze keer in Paramaribo van de CAMA met gasten uit 13 verschillende landen. Wij vielen wel een beetje op te midden van zo’n 150 Chinezen. Een aparte gewaarwording. Ook hier hebben we enorm genoten om te zien en te horen hoe God het werk onder o.a. de Chinese gemeenschappen in de verschillende landen gezegend heeft. Marco mocht voor World Team een presentatie houden over de 200.000 chifa (= restaurant) Chinezen in Lima Peru. ook hier hebben we weer kunnen netwerken. We zijn benieuwd hoe God ook dit wil gebruiken in de uitbreiding van Zijn Koninkrijk.

De rest van deze week stond alweer in het teken van ons komende vertrek naar Apetina. Een aantal afspraken en een heleboel boodschappen. Er staan alweer een heleboel dozen klaar om mee te nemen. Maandag hopen we te vliegen, nu samen met een aantal stagaires die op de school gaan werken.