Na ruim 6 weken in de stad zijn we afgelopen dinsdag weer naar Apetina afgereisd. De tijd in Paramaribo stond in het teken van een doordenking van het World Team werk in Suriname onder mensen van Hindoestaanse afkomst. Onder begeleiding van een World Team consultant hebben we deze bediening doorgelicht en voorzien van een nieuwe visie. Marco is als directeur pionier teams verantwoordelijk voor dit werk, vandaar dat we deze weken in de stad zijn gebleven en samen met ons team hebben gewerkt aan plannen voor de toekomst. We zijn blij dat er nu concrete voorstellen liggen om het team uit te breiden. Nu gaan we op zoek naar de mensen die God op ons pad brengt om de taken in te vullen.

Vanuit Lawa zijn drie stellen naar de stad gekomen om daarna door te vliegen naar Kwamalasamutu. Ze zijn eerst drie weken in de gemeente daar actief geweest en reizen nu verder per boot en te voet naar een aantal groepen in het noorden van Brazilië. We konden ze van dienst zijn in de opvang in de stad en deden hen uitgeleidde op het vliegveld op weg naar Kwamala. Ze hopen december / januari weer terug te komen. We zien uit naar de verhalen van hun belevenissen tijdens deze zendingsreis.

Marjolein heeft samen met Ilse van Dijk een aantal dagen besteed aan de correctie van de vertaling van een kinderbijbel in het Wajana. De tekst is nu naar de drukker in Nederland gestuurd en we kijken uit naar de proefdruk, zodat we die in de komende weken in Lawa en Apetina met de mensen nog een keer kunnen nakijken voordat de kinderbijbel gedrukt gaat worden. Deze kinderbijbel is door anderen ook in het Trio vertaald. We hopen volgend jaar de kinderbijbels aan te kunnen bieden.

Gelukkig was er ook nog tijd om Elsbeth en Rafael en hun kinderen te ontmoeten. Quinn is zelfs een nachtje bij opa en oma komen logeren. Het was heerlijk dat we nu ook de gelegenheid kregen een aantal mensen in de stad weer op te zoeken.

Wat hebben we uitgekeken naar de mensen in Apetina. Vanwege alle reizen die we de afgelopen maanden moesten maken waren we sinds eind vorig jaar niet meer hier geweest. We werden van alle kanten hartelijk begroet. ‘Waar waren jullie al die maanden?’ ‘We hebben jullie gemist.’ Onze buurman Pasakili kwam gelijk op bezoek om te vertellen hoe hun reis naar de Apalai in Brazilië is gegaan. Ze kregen forse vertraging op de terugreis vanwege de lage waterstand in de rivier. Lang stukken rivier stonden vrijwel droog. De kano over het zand slepen en hier en daar een omgevallen boom eerst doorzagen om verder te kunnen, maakten dat de terugreis ruim een week langer duurde dan gepland.

In de tukusipan werden we door verschillende mensen welkom geheten

Ons plan was om de komende twee maanden in Apetina te kunnen zijn. Dit wordt doorkruisd vanwege het bezoek van een cameraploeg van de EO die opnames komt maken voor drie programma’s die begin volgend jaar worden uitgezonden. Vandaar dat we over drie weken weer naar de stad vliegen om de daarop volgende weken met opnames in Lawa, de stad en Apetina aan de slag te gaan. Hierin kunnen we drie projecten onder de aandacht brengen en hopen we dat de daarvoor benodigde financiering rond zal komen.

Daarna staat onze reis naar Nederland als weer voor de deur. Ons schema staat al vol met afspraken. We kijken uit naar de verschillende ontmoetingen.

Hebben jullie zaterdagmiddag 28 oktober al in jullie agenda gezet? Die middag willen we in het gebouw van Evangeliegemeente De Regenboog weer vertellen over onze belevenissen in Suriname. Voor kinderen en volwassenen is een spelparcours uitgezet met Surinaamse spelletjes. Helaas staat kano varen niet op het programma.