Na meer dan zes maanden afwezigheid zijn we eerst eens flink aan de slag gegaan om het huis goed schoon te maken. Al langer stond op ons verlanglijstje om de vloerbedekking te vervangen. Daar hebben we in 2014 twee rollen nieuw zeil voor gebracht, maar het was er nog steeds niet van gekomen dit ook neer te leggen. Achteraf viel het best wel mee. In twee dagen was alles klaar. Nu is het veel makkelijker om de vloer schoon te houden. En het voelt ook lekker onder onze voeten wanneer we in huis lopen. De slippers staan bij de deur voor wanneer we de deur uit gaan. Binnen lopen we altijd op onze blote voeten.

De schoolvakanties in Suriname zijn begonnen. Een aantal jongeren die in de stad naar school gaan zijn nu weer op het dorp. Voor ons huis staan nu twee palen in de grond om een volleybal net op te hangen. Aan het eind van de middag wordt vrijwel elke dag gespeeld.

Uit de kledingverkoop op Lawa was het nodige over gebleven wat we bij gelegenheid naar Apetina hadden gestuurd. De hoogste tijd om nu ook in Apetina en kledingmarkt te houden. Het was fijn om ook hier de mensen te kunnen voorzien. Voor hen is het nog veel moeilijker om aan goede spullen te komen. Er zijn geen winkels in de buurt en daarmee ontstaan hoge kosten om naar de stad te moeten vliegen om kleding te kunnen kopen.

Twee keer hadden we gepland om een korte training te geven over hoe de mensen de concordantie moeten gebruiken. De eerste keer kwam er maar een en de tweede keer twee. We blijven dit doen omdat we zien hoe belangrijk het voor ze is om dit te leren. Het blijkt telkens weer dat de generatie die nu de leiders zijn van de gemeente in hun onderwijs een aantal basis vaardigheden niet zijn bijgebracht. Gewoon omdat het er niet was. Voor ons is het zo vanzelfsprekend dat we lettervolgorde in het alfabet hanteren dat we bij het opzoeken van een naam in het telefoonboek niet lang na hoeven te denken waar we moeten zoeken. Je bladert door het boek en vindt vrij snel de juiste bladzij en de naam. Hier zijn we telkens weer bezig met deze eerste stap: hoe vind je het woord in het boek wanneer je dat op alfabetische volgorde moet zoeken? Het lijkt voor hen soms wel op toveren wanneer wij met een twee drie stappen een woord weten te vinden. Wanneer zij het zelf moeten zoeken beginnen ze gewoon bij ‘a’ en bladeren bladzij voor bladzij verder om bij een woord met een ‘h’ te kunnen komen. Er is dus nog een lange weg te gaan en dat is dan ook onze route voor het komende jaar…

Onze buurman was in een nacht een aantal varkens tegen gekomen tijdens de jacht. Dat werd een hoop werk voor zijn vrouw en kleindochter om alles te slachten en klaar te maken. Een deel werd gerookt om langer goed te houden. Velen deelden mee. Ook wij kregen een poot. Marco was weer even ‘slager’ en de vriezer bevat weer voor een aantal dagen vlees.

Nu de droge tijd echt verder doorzet zien we de rivier per dag lager worden. De rotsen komen vrij en dat is heerlijk voor ons dagelijkse bad. We brengen het water voor de keuken en de wc nu met emmers thuis zodat het regenwater in de tonnen gespaard wordt voor drinkwater. Zo komen we weer goed in de routine die hier speelt.

De komende week ontvangen we de cameraploeg van EO Metterdaad. Eerst vliegen we naar Lawa voor vier dagen opnames. Daarna naar de stad waar we ook het een en ander in beeld gaan brengen. Als laatste Apetina waar we ook vijf dagen zullen blijven. Hier hebben we de mensen al geïnformeerd en een aantal plannen uitgewerkt om het programma verder in te vullen. In Lawa zijn, als het goed is ook al voorbereidingen getroffen. We zien uit naar goede weken waarmee we drie projecten onder de aandacht willen brengen in drie programma’s die via EO Metterdaad begin 2018 worden uitgezonden.