Vrijdag 1 december zijn we weer naar Lawa gereisd. We werden hartelijk ontvangen door de mensen hier. De maandag daarop kregen we gelijk bezoek uit de stad en Nederland. Henk en Tiny, samen met hun vriendin Mary. We hebben hen drie dagen te gast gehad. Een trip naar Maripasoula mocht daarbij natuurlijk niet ontbreken. We hebben genoten van de gesprekken en konden van alles laten zien over ons leven hier onder de Wajana’s.

Het daarop volgende weekeind ging een groep uit Lawa naar Kajode. Die zondag zijn we ook gegaan. Marco mocht preken in de kerk. We zijn onder de indruk van het kerkgebouw wat de mensen samen hebben neergezet. De eerste behoefte is voorzien door middel van een dak met een geweldige constructie voor ventilatie. Daarnaast is het podium klaar. De bezoekers zitten op houten banken. Wanneer er weer gespaard is wordt een vloer gestort en een lage muur rondom het gebouw. Klik op de volgende link voor een 360 graden video: Kerk Kajode

Vanuit CAMA in Nederland hebben we een 360 graden camera te leen gekregen om een aantal opnames te maken die naderhand gebruikt worden voor een promotiefilm. De bedoeling is dat deze tijdens de opwekkingsconferentie in premiere gaat. Het heeft ons heel wat studie en testen gekost om de camera te leren gebruiken. Ook hebben we zelf wat filmpjes en foto’s op facebook kunnen zetten.

Vorige week kwam Alampia, onze oude overbuurman, ’s morgens vroeg bij ons voor zijn kopje koffie, wat lekkers erbij en voor een gedeelte uit de Bijbel. Zijn ogen zijn zo slecht dat hij niet meer zelf kan lezen. We lazen uit Lucas hoofdstuk 1 dat de engel Gabriël bij Maria kwam om haar te vertellen dat ze zwanger zou worden door de Heilige Geest en een Zoon zou krijgen. “Hoe zou dat gegaan zijn?” vroeg Alampia. “Zou de Heilige Geest als een man aan haar verschenen zijn? Zouden ze samen geslapen hebben? De Heilige Geest is vroeger wel eens als een Wajana aan mij verschenen”, zei hij. Tja daar heb ik nooit zo bij stil gestaan, hoe dit wonder precies gebeurd is. Ik moest hem het antwoord dan ook schuldig blijven. Het maakte wel dat ik opnieuw onder de indruk kwam van Gods grote liefde voor ons. Dat Hij bereid was om Zijn enige zoon als een kwetsbare baby naar de aarde te laten komen. Dat Jezus de mooie hemel en het geluk dat Hij daar had voor ons op wilde geven.

De afgelopen dagen wisten weer heel veel mensen de weg naar ons huis te vinden om te kijken of er bij de kledingmarkt iets van hun gading was. We hadden 10 dozen van 120 liter met kleding en knuffels. Na drie dagen is daar nog anderhalve doos van over. Ik blijf me verbazen hoe snel mooi geordende stapels met kleren in een grote chaos verandert. Het doet me terugdenken aan de tijd dat onze kinderen klein waren en wij iedere avond het speelgoed opruimden en van de duplo weer mooie treintjes en auto’s maakten. De volgende ochtend was daar ook al snel niets meer van te zien.

Maandag de 18e komen André, Wimke, Carina, Yannick en Maurits. Wat kijken we naar hun komst uit. Vier jaar geleden waren ze ook bij ons op bezoek. Wat is er veel veranderd in die tijd. We hebben twee telefoonmasten gekregen en internet met een snelheid waarmee we meestal kunnen skypen. We begrijpen en spreken de taal en de mensen stukken beter. Voor ons wordt het de eerste keer dat we André’s verjaardag en Kerst met hen in de jungle zullen vieren.

Overmorgen wordt er vanuit Lawa naar Maripasoula gevaren om blokken ijs te kopen voor in hun vrieskisten. Hiermee gaan ze van woensdag tot komende zaterdag de rivier op om te gaan jagen en vissen, zodat er voldoende vlees is voor alle gasten. Dit is een geloofs- en gebedszaak voor het hele dorp. Ze verwachten vanaf zaterdag een heleboel gasten uit de omliggende dorpen.

Tot slot wensen we jullie allemaal gezegende kerstdagen!