Net voor we uit Lawa vertrokken kwamen mensen nog even langs voor last minute boodschappen. Dat gaat eigenlijk altijd wel zo. Een laatste kans om kralen uit te zoeken voor we weer vertrekken. Of iemand komt nog iets afrekenen van de kleding verkoop. Moeders komen steevast met een of meer kleintjes naar ons toegelopen. Terwijl moeder bezig is haar kralen uit te zoeken gaan de kinderen zelf op onderzoek uit. De spijkers die onder de luiken hangen om ze vast te kunnen zetten zitten dan vaak netjes in hun gaten gestoken. Hier een paar foto’s van een jongetje dat zich uitstekend wist te vermaken met een lege kartonnen doos.

       

Heel veel afspraken in de stad

Zoals gewoonlijk buiten we de dagen in Paramaribo uit om vrienden op te zoeken en alvast de nodige boodschappen te doen voor ons verblijf in Apetina de komende maanden. Ook stonden er een aantal dozen voor ons klaar die in de loop van de tijd uit Nederland waren aangekomen. Het spinnenwiel en de vier handnaaimachines. Die waren aan een service beurt toe. Bij ‘In de Ruimte’ bleek dat een van de dames in de keukenploeg ons goed kon helpen met advies over hoe we zelf de machines konden smeren en dat scheelde het nodige in de kosten. Voor 1 machine moesten we deskundige hulp inschakelen. Die is volgende week klaar. Nu weten we ook weer waar de reparatiebedrijven zitten in de stad.

Marjoleins verjaardag vierden we onderweg naar Manaus.

Na aankomst waren we de eerste 4 dagen te gast bij de jaarlijkse werkers conferentie van onze partner organisatie. Voor ons de eerste keer en een geweldige kennismaking met het lokale team van werkers. Ook konden we met verschillende leiders spreken. Hiervoor hadden we alleen via het internet contact gehad. Wat is het dan, vooral binnen deze cultuur, van belang om mensen persoonlijk te ontmoeten. Marco mocht een van de dagopeningen verzorgen en de eerder gemaakte afspraken werden in de persoonlijke ontmoeting nog eens bevestigd. Naast dat het werk verspreid is over een aantal indiaanse stammen gaat alles hier qua taal in het Portugees. Best lastig dat je dan weer in een heel ander taalgebied moet opereren.

Deze week trekken we op met onze World Team werkers in Manaus. We hebben dan tijd voor rapportage over het afgelopen jaar en afstemming over de plannen voor het komende jaar. Vooral zijn we gekomen om ons team te kunnen bemoedigen in het vinden van hun weg en plek hier in Manaus. Daarnaast is Marco druk met het maken van de nodige video opnames voor een wervingsfilm voor nieuwe werkers.

Komende vrijdag staat onze reis naar Suriname alweer voor de deur.

Ondertussen gaat de EO nog even verder met de uitzendingen over ons werk in Suriname.

Komende vrijdagavond aflevering 4, tevens de laatste van de serie.

Als toegift heeft CAMA nog een 360 graden film gemaakt over ons werk.

Met de muis kun je rondkijken tijdens de film.