In februari kwam Hanneke Kottier, jongste dochter van een jeugdvriendin van Marjolein, om een paar maanden van het leven van de Wajana’s en van ons mee te maken. We genieten enorm van haar vrolijkheid, enthousiasme en behulpzaamheid. Ze werkt mee in de school en geeft de hoofdmeester ruimte voor ander werk dat anders zou blijven liggen.

Al snel kwamen John en Kathryn Baak, vrienden uit Veenendaal, voor een bliksembezoek van 3 dagen. Wat hebben we intens genoten van de gesprekken, het varen op de rivier, het bidden voor zieken en nog veel meer.

Voor zij in het vliegtuig konden stappen om terug te vliegen naar Paramaribo, stapten Bruce en Julie, twee Canadezen, uit het vliegtuig. Julie, de dochter van Bruce, bleef één week, haar vader is afgelopen zaterdag teruggevlogen naar Canada. Bruce kwam naar De Wajana’s omdat God hem dat opgedragen had. Hij had geen idee waarom hij moest komen om kennis te maken met het leven in de jungle.

Eind februari kwam Jetteke een week op bezoek, nadat ze eerst in Paramaribo les gegeven had aan de bijbelschool. Met haar vliegtuig vlogen Bruce en Marco naar Lawa om daar rond te kijken wat God aan het doen is. In Apetina bleven dus drie vrouwen achter, die met elkaar een bijzondere week beleefd hebben. We hebben het alle drie als een cadeau van God ervaren. In die week hebben we met twee Wajana gidsen de Tebutop beklommen. We hebben van ons leven nog nooit zo’n kale en steile berg beklommen. Daarna heerlijk afkoelen in een stroomversnelling een eindje verderop. Een dag om nooit te vergeten.

Marco had met Bruce een bijzondere week in Lawa en daarna nog een aantal dagen in de stad. Inmiddels is hij met een hoofd vol ideeën terug naar Canada. Precies in deze week was onze jongste kleinzoon, Quinn jarig in de stad. Hij werd 2. Opa kon mooi op zijn feestje zijn. De nieuwe zandbak werd voorzien van een graafmachine van formaat. Marco vloog afgelopen maandag weer naar huis, in Apetina. We zijn met elkaar benieuwd wat voor vervolg aan dit bezoek gegeven wordt.

Elke keer als Marco op reis gaat, gaat er wel iets mis met een of andere machine. Deze keer gebeurde dat op zaterdagochtend toen we de was wilden gaan doen. Er gebeurde niets. Marco kon gelukkig het euvel snel verhelpen en de was hing een paar uur later te wapperen aan de lijn. Zondagavond lag mijn telefoon aan de lader en plotseling deed de telefoon het niet meer. Marco kwam die avond pas laat in z’n hangmat want hij heeft op alle bij hem bekende manieren geprobeerd het apparaat weer aan de praat te krijgen. Later in de stad bleek het een software probleem te zijn dat gemakkelijk te verhelpen is. Op zulke momenten moet je er echt voor kiezen om je vrede niet te laten roven.

Naast de school is inmiddels hard gewerkt aan het vrouwencentrum. In onze bagage hebben we de twee naaimachines en het spinnewiel dat we vanuit Nederland hebben opgestuurd nu aan de vrouwen laten zien. De bedoeling is dat we een cursus spinnen geven en dan samen bekijken op dit ook voor de katoen van de Wajana’s gaat werken. Dan zou het verwerken van de katoen een stuk sneller gaan en biedt dit de mogelijkheid om meer katoen te planten en straks hangmatten te koop aan te bieden aan de toeristen. In het vrouwencentrum komt een werkplek om cassave te malen en een aantal ovens om cassavebrood te bakken zonder dat de vrouwen telkens op hun kop hoeven te staan. De rook gaat via een pijp naar een rookhuis zodat er vlees en vis gerookt kunnen worden. Ingenieus bedacht en heel handig gebouwd door een groep van 15 mannen. Elke dag wordt hard gewerkt om alles af te bouwen.

Het bouwteam staat klaar om zodra de middelen van EO Metterdaad binnen zijn te bouwen aan een logeergebouw. We staan versteld van het enthousiasme en de ijver die we zien.

Het hele dorp is volop bezig met de voorbereidingen voor de Paasconferentie. Er worden afdaken gebouwd waar de gasten straks hun hangmatten onder kunnen hangen. De vrouwen zijn druk in de weer met het bakken van kwaka en cassavebrood. Daarnaast wordt er 100 kg rijst, 50 kilo suiker, koffie, thee, ui, knoflook etc. ingevlogen om iedereen te eten te kunnen geven. We verwachten dat het weer een groot feest wordt om samen stil te staan bij de dood èn opstanding van onze Here Jezus Christus.