Marco & Marjolein in Suriname

Ons leven met de Wajana's

Verrassing

| 5 reacties

Van het één komt het ander. Bij het opruimen van onze voorraad kamer kwam Marjolein een aantal stickers met klaprozen tegen. Dat is leuke wandversiering, maar onze groene wand kon wel een opknapbeurt gebruiken. Anneke Kempeneers, die tijdens de Corona crisis bij ons logeert, ging voortvarend aan de slag. Zaterdagavond zat laag 1 er mooi op. Om te testen of de stickers wel willen plakken, hebben we er één op onze deur geplakt. De rest van het project wacht tot ons volgende verblijf in Lawa. Lees verderop in dit bericht waarom.

Op een avond wilden we de lamp aandoen toen de dorpsgenerator aanging, maar bij ons gebeurde niets. Aan de andere kant van het dorp was wel stroom, dus was er iets niet in orde met het stroomnet. Gelukkig hebben we zelf een kleine generator, dus konden we vooruit. De volgende dag ging Marco samen met degene die verantwoordelijk is voor het starten van de dorpsgenerator op onderzoek uit. Waar zat de storing? Uiteindelijk vonden ze in het gebied waar de stroomleiding onder het vliegveld doorliep de kink in de kabel. De paal aan de ene kant had stroom, de paal aan onze kant van het dorp niet. Ergens tussen de twee palen moest een kabelbreuk zijn. Dat werd toen graven om de spanning te kunnen meten. Gelukkig had Marco nog een stroommeter liggen. Die hebben we na afloop bij de netbeheerder achter gelaten. Na een week was de leiding provisorisch gemaakt. Daarbij kwamen onze lege yoghurtflessen goed van pas. Die vormen nu de ‘isolatie’ om de koppeling te beschermen tegen de zware regenbuien… Wij zijn benieuwd of we de zaak over een aantal maanden nog zo aantreffen.

We zijn dankbaar dat Corona de Wajana’s nog niet bereikt heeft en bidden dagelijks voor Gods bescherming voor hen. Vanwege de afkondiging van de noodtoestand gaan veel Wajana’s nu pas iets merken van de beperkende maatregelen die al bijna twee maanden geleden zijn afgekondigd. Er wordt nu gepatrouilleerd door Surinaamse en Franse militairen om de mensen in hun dorpen te houden. Er worden flinke boetes uitgedeeld, dus mensen worden voorzichtiger en daar zijn wij blij mee.

Wij hebben een bijzondere week achter de rug met heel wat wisselende emoties. We zullen ons best doen om het kort samen te vatten. Marco moest vanwege de Corona maatregelen afgelopen Maart een afspraak met de dermatoloog voorbij laten gaan. Nu voelde hij (en zag Marjolein) dat het plekje op zijn hoofd niet weg was, dus de dermatoloog gebeld met de vraag of ze alweer poli hield. Zij stond erop dat Marco meteen kwam en dus vlogen we afgelopen woensdag met een medische vlucht van MAF naar Paramaribo. Donderdag zijn 2 plekjes op z’n hoofd aangestipt met stikstof maar een moedervlek net onder z’n rechteroor baarde haar zorgen en die heeft ze operatief verwijderd. Volgende week moeten de hechtingen verwijderd worden en hopen we dat de uitslag van het weefselonderzoek binnen is. We vragen jullie gebed dat de uitslag zodanig is dat er niet nog meer weefsel hoeft te worden weggehaald.

Aangezien er geen personen naar het binnenland mogen vliegen weten we niet hoe lang we in de stad moeten blijven. Jullie begrijpen dat dit een heel dubbel gevoel geeft.

In Suriname zijn er sinds 31 maart geen nieuwe gevallen met het Corona virus geweest. Ook dat is een enorm dankpunt!

Door deze situatie vieren we Moederdag voor het eerst in jaren bij een van onze kinderen. Dit is weer een geweldige zegen waar we intens van genieten. Zo wisselen blijdschap en verdriet elkaar af.

Hartelijke groet, deze keer uit Paramaribo.

Marco en Marjolein

5 reacties

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.