Marco & Marjolein in Suriname

Ons leven met de Wajana's

Plannen genoeg

| 3 reacties

Pasikili, onze buurman, kwam vanmorgen gezellig even buurten. Deze keer kwamen z’n kleindochters niet mee. Nadat hij uitvoerig geïnformeerd had naar onze kinderen en kleinkinderen, kwam hij met zijn vraag op de proppen. Of we onze vriezer mee zouden nemen naar de stad bij ons definitieve afscheid uit de dorpen… Daar hebben we het nl. de afgelopen weken met verschillende oudsten over gehad.

Pasikili met de kleinkinderen

Jong geleerd …

Marco hoopt in mei 64 te worden, dus dan gaat hij al aardig richting de pensioengerechtigde leeftijd. We hebben de oudsten gevraagd welke taak zij nog voor ons zien in de komende jaren. We zijn benieuwd wanneer we daar iets van horen. Misschien komt er geen antwoord. Daarnaast wilde hij graag weten of de mensen ten tijde van Noach al schepen konden bouwen, of dat Noach het eerste schip bouwde. Zo kwam van het één het ander en hebben we het over galeischepen, zeilschepen en motorboten gehad. Laatst wilde hij graag onze hulp ergens voor. Wij Nederlanders, lekker direct, vragen dan: zou je me hier of daarmee willen helpen? Zo gaat dat in het Wajana niet. Men vraagt: Je zult me wel niet willen helpen? Ik zou graag even met die en die willen bellen, maar mijn beltegoed is op. Het blijft voor ons na bijna negen jaar nog steeds verrassend om met deze mensen samen te leven.

Voor spelen met de duploblokken die we in Nederland kregen staan de kinderen elke middag te wachten om aan de slag te kunnen gaan.

De mooiste kunstwerken staan te pronken tot de volgende dag.

Komende week hopen we een week Bijbel onderwijs te laten zien wat door Roy Lytle op video is opgenomen. Het wordt spannend of de elektriciteit het goed doet. De afgelopen weken hebben we regelmatig Engelse les gegeven bij het licht van onze zaklampen. Dat werkt natuurlijk niet als een computer en een beamer nodig zijn. Marco heeft al gekeken waar het aan kan liggen dat de stroom onregelmatig is in de kerk terwijl het in de rest van het dorp prima functioneert. Hij heeft de oorzaak nog niet gevonden, dus daar zal hij morgen wel weer naar op zoek gaan.

Wat zijn ze mooi die Tarantulas. Toch hebben we deze snel naar buiten gejaagd.

Afgelopen weken hebben we weer contact opgenomen met de mensen die we ontmoet hebben op onze reis naar Canada. We kregen leuke reacties terug over ons plan om in 2022 weer te gaan. Ook vanuit de Wajana’s kregen we al de vraag wanneer de volgende reis gepland staat. We hebben nu contact met een Canadese lerares die engels als tweede taal geeft. We willen met de Wajana’s ook online les gaan volgen vanuit de jungle. Wie had zich dit 5 jaar geleden kunnen voorstellen? Wij in ieder geval niet!

Na een tijdje zagen blijft er maar weinig over…. we zijn benieuwd

De sinaasappelboom naast ons huis moest er eindelijk aan geloven. Het onkruid dat vanuit de zaadjes in de vogelpoep ging groeien werkt als een parasiet. Hierdoor waren er vrijwel geen levende bladeren meer aan de boom. Dan maar snoeien. Met de zaag erin en nu maar wachten of de boom weer uit gaat lopen.

Ochtendgloren

We hebben weer ideeën genoeg voor de komende tijd!

Hartelijke groet uit Apetina

3 reacties

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.