Het is donderdagochtend 3 juni en vandaag hopen we te vertrekken naar Lawa. Eerst wachten we de baanberichten af want gisteren was de baan afgekeurd voor vliegverkeer. Even na half acht gaat de telefoon en Sjaak van de MAF laat weten dat de baan open is. We kunnen vliegen. Snel ruimen we onze laatste dingen op en rijden naar de stad. Het is rustig op de weg want alleen mensen met een ontheffingsbrief mogen op straat zijn. Vanwege de oplopende Covid 19 besmettingen is het hele land in een strenge lockdown gegaan vanaf afgelopen maandag. We zijn dankbaar dat wij als repatrianten worden aangemerkt en dus terug naar huis mogen. Het is 13 maanden geleden dat we er voor het laatst waren.Dat het een hele tijd geleden is valt goed te zien aan de jungle om ons huis. Daar heeft Marco de komende tijd een prima work out aan. In huis valt ‘de zooi’ erg mee omdat Anneke Kempeneers en Melisa een paar weken geleden al flink schoon gemaakt hebben. Dit was hoognodig omdat de houtluizen in de dozen met kleding voor de kledingverkoop nesten aan het bouwen waren. Gelukkig ging het maar om 3 dozen, maar wat hebben ze een werk gehad om alles uit te zoeken en schoon te maken.

We hadden gebed gevraagd voor een goede internet verbinding voor zondag 6 juni. Op die dag zou de nieuwe Wajana bijbel aan God opgedragen worden. Net als in Apetina zouden de vertalers en hun gezin er via zoom bij zijn. Daarnaast hadden we ook Roy en Margaret Lytle uitgenodigd. Zij hebben ruim 40 jaar in Lawa gewerkt. Roy zou via zoom de preek verzorgen. Wij kunnen niet goed onder woorden brengen wat er tijdens de dienst door ons heen ging. Ontroering, dat de eerste zendelingen voor de Wajana’s inderdaad via zoom aanwezig kunnen zijn. Diepe dankbaarheid dat wij het voorrecht hebben om hier getuige van te zijn. Ontroering als we de oudsten een zegen horen vragen voor de verspreiding van Zijn woord nu en in de komende geslachten. Dankbaarheid voor het zichtbare teken van Gods trouw in de afgelopen 60 jaar. Voor de eerste zendelingen is de kring rond. Hun werk is gedaan. Wij mogen in hun voetstappen treden. Kort samengevat: het was één groot feest! En….we hadden de hele dienst van ruim 3 uur een goede internetverbinding!

Na de dienst stonden de mensen in de rij om een bijbel te kunnen kopen. Ook dat raakte ons diep.

Maandag landde een vliegtuig van de MAF met een volgende lading bijbels. Die werden netjes in de ‘bijbelkamer’ opgestapeld. Jong en oud hielpen daarbij.

De rest van de week heeft voor ons voornamelijk in het teken van de kledingverkoop gestaan. Tijdens deze dagen zijn er ook heel wat persoonlijke gesprekken gevoerd, meestal op momenten dat er niet veel anderen meer bij ons in huis waren. Voor ons ook heel fijn om de relaties met de mensen te kunnen aanhalen en verdiepen.Zaterdag 12 juni was dan de eerste Engelse les nadat de geplande les van vorige week letterlijk in het water gevallen was. Vanwege de enorme regen kwam één stel helemaal niet, een ander stel kwam 1 ½ uur later en het derde stel kwam nog later. Dat werkt niet als je van een zoom meeting afhankelijk bent. Vrijdag regende het de hele dag, maar zaterdag begon heel veelbelovend met een zonnetje nadat de mist was opgetrokken. Heel bijzonder om zo vanuit de jungle met de moderne techniek lange afstand onderwijs via zoom te kunnen volgen. We zijn heel benieuwd hoe snel ze het op zullen pakken. ‘Good morning’ en ‘How are you’ zijn al bekend.