Terwijl we met een rustig gangetje over de rivier varen, zie ik onze Wajana’s en Trio’s de bomen afspeuren. Zou er een vette leguaan zitten? Voor ons is het een raadsel hoe ze zo’n groen beest temidden van alle schakeringen groen kunnen ontdekken, maar met hun geoefende ogen zien zij veel meer dan wij. Wij genieten van de verschillende bomen en bloemen terwijl we napraten over de afgelopen week.Wat hebben we genoten in Palumeu! Het was zo leuk om hier na 20 jaar weer een keer te zijn. Onze dagen begonnen vroeg. Om 04.45 uur ging iedere dag de wekker, zodat we om 5 uur in de kerk konden zijn om met zieken te bidden. Daarna aten we snel even een broodje om tussen 7 en 8 uur met het werk aan de proeftuin of de composthoop te kunnen beginnen. Het is heel bemoedigend om te horen hoe de mensen de nieuwe plantmethode willen gaan proberen in hun eigen tuin, nadat ze eerst meegewerkt hebben aan de proeftuin. Er zijn zo’n 45 mensen in wisselende samenstelling aanwezig geweest. Een mooie groep als je bedenkt dat het hele dorp 360 inwoners telt. Er werd heerlijk voor ons gekookt en ook de afwas werd gedaan. Wat een luxe! Na het middageten konden we even uitrusten in de hangmat. Daarna was er tijd om mails te beantwoorden en andere administratieve werkzaamheden te verrichten, als we tenminste geen bezoek kregen van een van de leiders. Vanaf 16 uur werd er 2 uur les gegeven zodat theorie en praktijk goed begrepen werden. Een heel aantal avonden hebben we films kunnen laten zien. Mensen konden meekijken in het leven van Abraham en Sara, Jakob en Lea en Rebekka, Moses en de uittocht uit Egypte. Zo konden ze zien hoe een tocht door de woestijn ging. Ze verbaasden zich over windstormen en over het gebrek aan bomen en water.

 

De hele week hebben we prachtig bewolkt weer gehad. In de nacht van donderdag op vrijdag begon het te regenen. Gelukkig was het een korte bui. Terwijl we ’s morgens vroeg in de kerk waren kregen we een zware bui over ons heen. Rond 9 uur klaarde het op. Zouden we kunnen vliegen naar Tepu? Landen op Palumeu is geen probleem, maar is ook de airstrip van Tepu dan open? De piloot van MAF moet in ieder geval komen want onze etensvoorraad is zo goed als op.  Als hij geland is, horen we dat er niet naar Tepu gevlogen kan worden. We zoeken uit wat we voor het weekend nodig hebben en spreken af dat we het maandag opnieuw gaan proberen. We wonen in de jungle en zijn ook in dit opzicht heel erg afhankelijk van het weer. Dit betekent wel dat onze tijd in Tepu bijna gehalveerd wordt… Al nadenkend komt Marco op het idee om dan zaterdag met de kano te gaan. De mensen van Palumeu gaan het regelen en zo zijn we toch onderweg naar Tepu gegaan en kunnen daar vanavond met de training beginnen.