Zaterdag 5 maart is Marco vertrokken vanaf Schiphol naar Harare in Zimbabwe voor een training van Foundations for Farming. Deze keer is dat met de oorlog in Oekraïne toch wel spannend. Hoe zal de wereld er over 9 dagen uitzien?

Spannend was het ook toen we 21 februari de uitslag van onze pcr-test kregen. Het voelde net als het wachten op de examenuitslag. We waren dan ook erg blij dat deze uitslag negatief was en we dus genezen waren van corona. Daardoor konden we de volgende dag ‘gewoon’ naar Nederland vliegen. Gezien de leeftijd van Marjoleins ouders vinden we een jaar wel erg lang. Op deze manier kunnen we het nuttige met het aangename verenigen.

We zijn blij dat we milde klachten hadden die bij een verkoudheid horen. Dat was ook de reden dat er eerst niet getest werd. Toen Marjolein op woensdag 9 februari ook last van haar keel kreeg én we die middag vanuit Lawa met twee bestuursleden van Foundations for Farming Nederland een kijkje wilden nemen bij de proeftuin in Apetina, leek het ons wel verstandig het zekere voor het onzekere te nemen en ons dus te laten testen. Bij de kliniek van de Medische Zending bleek al gauw dat drie van de vier positief testten, dus de trip naar Apetina ging niet door. Gelukkig wilde de MAF ons wel naar de stad vliegen. Daar zijn we met z’n drieën 10 dagen in quarantaine gebleven. Nummer vier is de volgende dag naar Nederland gevlogen. Zo eindigde de training voor Foundations for Farming iets anders dan gedacht.

Marjolein gaat de komende week een paar dagen met haar ouders naar een vakantiehuis in het oosten van het land. Ze vindt het heel bijzonder dat dit kan. Meestal gaan we met onze kinderen en kleinkinderen een lang weekend samen weg. Deze keer wordt het een midweek met de ouders. Wat zijn we toch bevoorrechte mensen!

Maandag 21 maart hopen we weer naar Suriname te vertrekken.