Met alle negatieve berichtgeving over Suriname in de media willen we jullie laten weten dat wij veilig zijn en ook alleen via de media gemerkt hebben wat er gaande is. Natuurlijk merken ook de mensen in het binnenland al jaren dat de prijzen stijgen. Gelukkig zijn zij veel minder afhankelijk van alle voorzieningen die de stad biedt. Het is fijn als je een cilinder met kookgas hebt, dat maakt het kook proces een stuk eenvoudiger, maar als het er niet is, ga je naar het bos en kap je hout om te koken.

Na bijna een week tussen de bedrijven door poetsen in ons huis in Apetina, is het huis klaar om gasten te ontvangen. We verwachtten twee mannen uit Nederland dinsdag in de loop van de dag, maar het hele vliegschema ging vanochtend overhoop, dus staat de vlucht nu gepland voor morgenochtend. We kijken wel naar ze uit want ze nemen een nieuwe power converter mee voor ons zonnesysteem.

 

Toen we in Apetina aankwamen werd de radiator van de dorpsgenerator naar het vliegtuig gebracht om in de stad gerepareerd te worden, wanneer dat gebeurd is én wanneer er dan weer een vlucht is waarmee de radiator mee kan? We wachten het rustig af. Toen we onze vriezer op de zonnepanelen wilde zetten, bleek dat de power inverter stuk was. Dat betekent dus helemaal geen stroom! Hoe laden we nu onze telefoons en de computer op? Hoe houden we het meegebrachte vlees en andere spullen voor de koelkast goed?

Gelukkig is er sinds een paar maanden een vriezerhuis op zonne energie in het dorp. In één van de vier vriezers wordt het vlees ingevroren gehouden. Daar paste ons bescheiden tasje ook wel bij. In een andere vriezer wordt water gekoeld/ ingevroren. Met een beetje kunst en vliegwerk hebben we de afgelopen week ons koelkastje koel weten te houden. In een ander huis konden we iedere dag 2 externe batterijen opladen zodat ook onze telefoons stroom bleven hebben en we in verbinding met de buitenwereld konden blijven. We zijn enorm dankbaar dat dit mogelijk was en hopen vanaf morgen ‘gewoon’ thuis de zaken weer op orde te hebben.

In de afgelopen dagen ging Marco voor het rusten nog even afkoelen in de rivier. Het duurde nogal lang voor hij terug was. Wat bleek, z’n bril was in het water gevallen en Marco had al verschillende keren gedoken om z’n bril te zoeken, maar tevergeefs. Al biddend probeerde hij het nog een keer dichterbij hemzelf in de buurt. Wat een geluk toen hij z’n bril weer in handen had. Marco heeft een reservebril….in de stad. Dat zouden lastige weken geworden zijn. Zielsgelukkig kwam hij thuis. Samen hebben we God gedankt dat Hij ook in deze dagelijkse dingen ons wil helpen. Niets is te groot of te klein voor Hem.

In het dorp horen we dagelijks de bushcutters. Er wordt flink gemaaid in het dorp om alles op tijd klaar te hebben voor de paasconferentie. Afgelopen zaterdag is men met een aantal kano’s alvast kookhout gaan kappen. Wij hebben afgelopen week 80 kilo aan boodschappen meegenomen voor de gemeente. We horen dat er drie kano’s vol mensen uit het dorp stroomopwaarts van Lawa komen voor de conferentie. Ook uit Tepoe en Palemeu komen een aantal kano’s de rivier afzakken en de stroomversnellingen trotseren.

Afgelopen week hebben we ook online de vliegtickets naar Canada gekocht voor Amepun en Susina. Zij hopen van 10 mei tot 3 augustus in Canada te zijn. Hun hoofddoel is het leren van de Engelse taal, maar ze zullen de helft van de tijd weer in Sunchild en O’Chiese zijn. Ze kijken ernaar uit om de mensen daar weer te ontmoeten. Het zendingsechtpaar zal de engelse les voor hun rekening nemen. Tot die tijd gaan de wekelijkse online lessen met Marilynne uit Calgary ‘gewoon’ door. We zijn onder de indruk van de trouw bij Amepun en Susina, maar ook bij Marilynne, die nu al bijna 2 jaar iedere zaterdagochtend om 8 uur tijd maakt om de Wajana’s les te geven.