Wanneer we ’s morgens opstaan brandt bij de buren al een vuurtje. Ergens in de kookhut wordt alweer het een en ander klaar gemaakt. Dit is verderop in het dorp hetzelfde verhaal. Zo is er altijd wel ergens in het dorp rook of vuur te vinden. Hoe zou je anders kunnen leven?

Het Pinksterfeest wordt hier eigenlijk maar nauwelijks gevierd. Kerst en Pasen zijn de echte hoogtijdagen in de kerk. Net als in de stad is Pinksteren een soort ondergesneeuwd fenomeen. Nu vragen de leiders van de kerk hoe dat nu toch zit? In de kalender die vanuit World Team is gedrukt staat het Pinksterfeest aangegeven. Afgelopen jaar heeft Roy onderwijs gegeven over de Heilige Geest. Nu hebben de leiders gevraagd om het Pinksterfeest meer aandacht te geven dan voorheen gebruikelijk. ‘We leren over de Heilige geest, we kennen de Heilige Geest als God’s aanwezigheid in ons leven, dan willen we ook de dag gedenken dat God zijn Geest over zijn kinderen heeft uitgestort.’ Geweldig om te zien hoe praktisch en ‘down to earth’ de boodschap in de Bijbel wordt ontvangen en beleefd.

De afgelopen week werd gebed gevraagd voor twee zusters in de gemeente die ziek zijn. De een was ‘uitbehandeld’ in Cayenne (de hoofdstad van Frans Guyana), de ander was na een operatie in Parijs met de nodige complicaties teruggekeerd. Zij werd gekweld door als maar terugkerende ontstekingen in relatie tot de operatie met als gevolg voortdurend ernstige pijn. De leiders besloten om drie dagen achtereen om 05:00 met hen bijeen te komen om voor hen te bidden. Ze pakten dit op vanuit de bijbelse boodschap dat Jezus ‘s morgens vroeg in gebed ging tot de Vader. ‘Wanneer Jezus dat zo doet, dan doen wij dat ook’, was hun idee. Elke ochtend zaten we daar met de twee vrouwen in de kerk. Na het uitwisselen van gedeelten uit de Bijbel die iemand in de voorbereiding van dat moment had getroffen gingen de mannen in een kring om hen heen staan en gaven elkaar een hand. Daarna werd gezamenlijk gebeden. Wij verstonden het maar nauwelijks. Wat we wel konden zien (in het pikkedonker) was een diepe bewogenheid en liefde voor de beide zieke vrouwen en een levend geloof in God dat Hij bij machte is om hen aan te raken en tegemoet te komen in hun nood. Telkens wanneer iemand iets voorlas uit de Bijbel knipte hij even z’n zaklamp aan. De schaduwen schoven dan langs de wanden en de dakplaten. Een bijzondere belevenis waarna we samen uitzien naar wat God gaat doen in het leven van de beide vrouwen.

Nadat we dit zo mee mochten maken denken wij dat de vraag van de leiders hoe het zit met Pinksteren eigenlijk al door henzelf is beantwoord. Ons gebed is nu dat onderwijs over Pinksterfeest vanuit de bijbel hen de ogen mag openen dat God hun vraag al heeft beantwoord.

Hartelijke groet,

Marco en Marjolein